Verwijzingsregels voor artsen absurd? Een "kleine" verandering zou een "aardbeving" veroorzaken.

Er is een regelgeving in de Poolse gezondheidszorg die onnodige wachtrijen genereert, de kosten verhoogt en patiënten dagelijks frustreert . Het gaat om verwijzingen naar specialisten. Als een patiënt tijdens een bezoek aan een dermatoloog, orthopedist of cardioloog een bijkomend symptoom meldt – dat niet eerder in de verwijzing was opgenomen – heeft de arts geen recht om hem te behandelen. Klinkt dat absurd? Zo werkt de huidige wet.

Petitie BKSP-155-X-446/25, gericht aan de Sejm, stelt een wijziging van deze regelgeving voor. Lees waarom dit onderwerp u ook aangaat en hoe een wetswijziging de efficiëntie van het gehele zorgstelsel zou kunnen verbeteren.

De indiener van het verzoekschrift – verwijzend naar de Grondwet van de Republiek Polen en de Wet op verzoekschriften – eist een wijziging van de regelgeving die momenteel de mogelijkheid van medisch specialisten beperkt om andere aandoeningen te behandelen dan die welke in de verwijzing (ICD-10-code) zijn aangegeven . Het voorstel gaat ervan uit dat als een patiënt tijdens een consult andere aandoeningen meldt die binnen de specialisatie van de arts vallen, de arts het recht moet hebben om deze te diagnosticeren en te behandelen zonder een nieuwe verwijzing te hoeven overleggen.

De huidige wet (Wet van 27 augustus 2004 betreffende de uit publieke middelen gefinancierde gezondheidszorg) biedt geen flexibiliteit. In de praktijk leidt dit tot:

• vele maanden wachten op volgende bezoeken,
• de noodzaak om terug te keren naar de huisarts voor een nieuwe verwijzing,
• verhoogde systeemkosten (verdere raadplegingen, duplicatie van documentatie),
• vertragingen in de diagnose, wat kan leiden tot verslechtering van de gezondheid.

In de petitie worden concrete voorbeelden uit de praktijk aangehaald die illustreren hoe strenge regels schadelijk kunnen zijn voor patiënten:

• Dermatoloog: Bij een patiënt met roodheid van de huid kan geen test op melanoom worden uitgevoerd. Er is een nadere verwijzing nodig.
• Orthopedist: De arts mag de heup niet onderzoeken als de patiënt met kniepijn binnenkomt, ook al valt dit onder dezelfde specialisatie.
• Neuroloog: Migraine kan behandeld worden, maar gevoelloze handen kunnen niet behandeld worden, tenzij op verwijsbrief.
• Endocrinoloog: Schildkliernoduli worden niet gediagnosticeerd als de verwijzing alleen betrekking heeft op hypothyreoïdie.
• Cardioloog: Hartritmestoornissen kunnen gemist worden als de patiënt alleen is doorverwezen voor de diagnose van hypertensie.

Ook al dient de aanvrager geen wetsvoorstel in (wat een veelvoorkomende reden is voor het afwijzen van een verzoekschrift), hij geeft wel mogelijke wetgevende oplossingen aan, zoals:

• toevoeging van een bepaling aan artikel 57, lid 1 van de Wet op de gezondheidszorg, waardoor specialisten ook andere aandoeningen kunnen behandelen binnen het kader van hun specialisatie;
• Uitbreiding van artikel 6 van de Wet patiëntenrechten, zodat de patiënt formeel het recht krijgt op een integrale behandeling door een specialist, zonder nieuwe verwijzingen.

Voor de wetgever is dit een kleine verandering, maar voor de patiënt is het een fundamentele verandering.

De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) en moderne zorgsystemen promoten een model van geïntegreerde gezondheidszorg, waarin de patiënt niet wordt behandeld op basis van één enkel symptoom, maar holistisch – als geheel organisme.

De in Polen geldende regelgeving staat haaks op deze aanpak. De petitie maakt dan ook deel uit van een wereldwijde trend om de toegang tot diagnostiek en behandeling te vereenvoudigen.

Auteursrechtelijk beschermd materiaal: de regels voor herdruk staan ​​vermeld in de regelgeving .